lonely طومار گنده ی دل miss lone
| ||
|
آخه واقعا چرا ما آدما اینجوری ایم؟؟ اصلا چرا ما آدمیم؟؟؟ وقتی تابستونه همش دلمون هوای زمستونو پاییزو میکنه... الانم که... می بینین دیگه... واقعا قدر هیچ چیزی رو نمیدونیم... مثل الان که هیچ کس قدر miss lone رو نمیدونه... ولی وقتی رفتم کل دنیا تو کفم میمونن... اگه یه هفته عزای عمومی تو جهان اعلام نشد من miss lone نیستم...(چه اعتماد به نفس کاذبی دارم...) الانم چند تا عکس که خودم تو تابستون گرفتم میذارم تا همه تون تو کف تابستون بمونین... (البته چند تاشو تو بهار گرفتم) دلم تنگ شده خب
خدایا! پناه می برم به تو از دستهایی که سردند و شب هایی که بی ستاره و از بی عشقی که تو مرا ذره ذره از عشق آفریدی... پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند دیوار زندگی را زین گونه یادگاران این نغمه ی محبت بعد از من و تو ماند تا در زمانه باقیست آواز باد و باران... از پس شیشه عینک, استاد سرزنش وار به من می نگرد باز در چهره ی من میخواند که چه ها در دل من می گذرد می کند مطلب خود را دنبال بچه ها, عشق گناه است,گناه!... خداوندا! تو می دانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است چه رنجی میکشد آن کس که انسان است و از احساس سرشار است...
|
|
[ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] |